Friday, September 03, 2004

The games and the Greek legacy...



...οι Ολυμπιακοί της Αθήνας τελείωσαν και παρά τις ενστάσεις που διατυπώθηκαν σχετικά με τις επιλογές κατά την τελετή λήξης* η διοργάνωση ήταν επιτυχής και απετέλεσε πολύ καλή διαφήμιση της Ελλάδας. *(κατά την γνώμη μου οι όποιες κριτικές ήταν άστοχες για μηντιακή κατανάλωση και μόνο)

...χιλιάδες λέξεις γράφτηκαν και ειπώθηκαν για τα υπέρ τα κατά, τα κόστη που θ αποπληρώνουμε για καιρό, την αξιοποίηση των εγκαταστάσεων. Πριν το όμορφο κοριτσάκι απ τα χωριά SOS σβήσει την φλόγα με το φύσημα αυτό που θα μείνει στην ιστορία, η επόμενη μέρα των Ελλήνων είχε ξεκινήσει. Μια επόμενη μέρα με θεματολογία επίκαιρη, σημαντικότερη απ την πολιτιστική κλήρονομιά και τις ιστορικές στιγμές που μας κληροδότηασν αυτοί οι αγώνες. Φαγομάρα και έριδες για το ποιος δεν έκανε καλά τη δουλειά του, ποιος προάσπισε καλύτερα το εθνικό συμφέρον, ποιος γνωρίζει που παν τα 4, και πώς θα αξιοποιήσουν τις συνθήκες όπως έχουν διαμορφωθεί. Μαζί με την αντίστροφή μέτρηση για τους Παραολυμπιακούς ξεκίνησε και έκπτωση του Ελληνικού μεγαλείου. Δεν θα μπορούσε να κρατήσει αρκετά λέτε ? Πιθανά να έχετε δίκιο, ομως μια που ανεβάσαμε ψηλά τον πύχη, ας προσπαθήσουμε να μην κυλήσουμε πίσω σε μέρες που δεν ήμασταν περήφανοι για τους εαυτούς μας.

Προσωπικά θα ήθελα να σταθούμε στις μέρες δόξας που έζησε η Αθήνα η οποία έγινε για κάποιες μέρες το κέντρο του κόσμου, και να κρατήσουμε κάτι καλό απ το γεγονός αυτό. Φυσικά και δεν λέω να ομφαλοσκοπήσουμε από την θέση αυτή αναπαυόμενοι στις δόξες μερικών Eyxaristw και Syggnomi. Προτείνω να αξιοποιήσουμε την εμπειρία για να κατακτήσουμε νέα επίπεδα αυτοεκτίμησης για καλύτερη ζωή και για καλύτερη Ελλάδα.

Το θετικό αποτέλεσμα αποτελεί προϊόν της συλλογικής προσπάθειας στην οποία μετείχαν όλοι οι Ελληνες, ακόμα και όσοι από εμάς ήμασταν απαισιόδοξοι μια δεκαπενταετία πριν όταν διεκδικούσαμε την "Χρυσή Ολυμπιάδα" του 1996 !!

Σκεπτόμενος τα παραπάνω συλλογιέμαι ένα πρόσωπο που έχει φύγει από κοντά μας όμως η αύρα του ακόμα μας συντροφεύει. Ενα πρόσωπο που θα διασκέδαζε τους αγώνες αυθεντικά, σα μικρό παιδί...

Μελίνα, μακάρι να ζούσες τους αγώνες αυτούς, να δεις την Αθήνα να γράφει ιστορία, να δεις την Αθήνα σου !!!

Thursday, September 02, 2004

Σήμερα είναι μια καλή μέρα...

...για να ξεκινήσει αυτό το blog. "I blog therefore I am" Υποθέτω ότι η φράση αυτή είναι δόκιμη ιδιαίτερα αν την δει κανείς υπό το πρίσμα του διαρκούς διαλόγου με τον ευατό μας... Μια ευκαιρία να πούμε φωναχτά (well οκ... γραπτά για να είμαι πολιτικά ορθός) τις σκέψεις και τα σώψυχά μας χωρίς να τα προσπεράσουμε. Αξία έχει να κρατάει κανείς όσες από τις σκέψεις του θεωρεί σημαντικές ή όσες τον κάνουν να νιώθει ότι κατι ανακαλύπτει και πάει παραπέρα. Μου φαίνεται ότι μοιάζει λίγο με τα όνειρα που είναι τόσο έντονα τις πρωινές ώρες και αν δεν σταματήσεις να τα "παγώσεις" και να τα φυλακίσεις σε κάποιο χαρτί αμέσως εξαφανίζονται για πάντα.

Η αφετηρία για να είναι σωστή προϋποθέτει να υπάρξει "κένωσις" από προβληματισμούς και σκοπιμότητες, αμεσότητα και ειλικρίνεια, θάρρος και μνήμη. Θα καταφέρεις να σταθείς αντάξιος των προσδοκιών ΣΟΥ ?
Αγαπητέ αναγνώστη... ...κρίνεις εδώ τις δυσκολίες μας !