The games and the Greek legacy...
...οι Ολυμπιακοί της Αθήνας τελείωσαν και παρά τις ενστάσεις που διατυπώθηκαν σχετικά με τις επιλογές κατά την τελετή λήξης* η διοργάνωση ήταν επιτυχής και απετέλεσε πολύ καλή διαφήμιση της Ελλάδας. *(κατά την γνώμη μου οι όποιες κριτικές ήταν άστοχες για μηντιακή κατανάλωση και μόνο)
...χιλιάδες λέξεις γράφτηκαν και ειπώθηκαν για τα υπέρ τα κατά, τα κόστη που θ αποπληρώνουμε για καιρό, την αξιοποίηση των εγκαταστάσεων. Πριν το όμορφο κοριτσάκι απ τα χωριά SOS σβήσει την φλόγα με το φύσημα αυτό που θα μείνει στην ιστορία, η επόμενη μέρα των Ελλήνων είχε ξεκινήσει. Μια επόμενη μέρα με θεματολογία επίκαιρη, σημαντικότερη απ την πολιτιστική κλήρονομιά και τις ιστορικές στιγμές που μας κληροδότηασν αυτοί οι αγώνες. Φαγομάρα και έριδες για το ποιος δεν έκανε καλά τη δουλειά του, ποιος προάσπισε καλύτερα το εθνικό συμφέρον, ποιος γνωρίζει που παν τα 4, και πώς θα αξιοποιήσουν τις συνθήκες όπως έχουν διαμορφωθεί. Μαζί με την αντίστροφή μέτρηση για τους Παραολυμπιακούς ξεκίνησε και έκπτωση του Ελληνικού μεγαλείου. Δεν θα μπορούσε να κρατήσει αρκετά λέτε ? Πιθανά να έχετε δίκιο, ομως μια που ανεβάσαμε ψηλά τον πύχη, ας προσπαθήσουμε να μην κυλήσουμε πίσω σε μέρες που δεν ήμασταν περήφανοι για τους εαυτούς μας.
Προσωπικά θα ήθελα να σταθούμε στις μέρες δόξας που έζησε η Αθήνα η οποία έγινε για κάποιες μέρες το κέντρο του κόσμου, και να κρατήσουμε κάτι καλό απ το γεγονός αυτό. Φυσικά και δεν λέω να ομφαλοσκοπήσουμε από την θέση αυτή αναπαυόμενοι στις δόξες μερικών Eyxaristw και Syggnomi. Προτείνω να αξιοποιήσουμε την εμπειρία για να κατακτήσουμε νέα επίπεδα αυτοεκτίμησης για καλύτερη ζωή και για καλύτερη Ελλάδα.
Το θετικό αποτέλεσμα αποτελεί προϊόν της συλλογικής προσπάθειας στην οποία μετείχαν όλοι οι Ελληνες, ακόμα και όσοι από εμάς ήμασταν απαισιόδοξοι μια δεκαπενταετία πριν όταν διεκδικούσαμε την "Χρυσή Ολυμπιάδα" του 1996 !!
Σκεπτόμενος τα παραπάνω συλλογιέμαι ένα πρόσωπο που έχει φύγει από κοντά μας όμως η αύρα του ακόμα μας συντροφεύει. Ενα πρόσωπο που θα διασκέδαζε τους αγώνες αυθεντικά, σα μικρό παιδί...
Μελίνα, μακάρι να ζούσες τους αγώνες αυτούς, να δεις την Αθήνα να γράφει ιστορία, να δεις την Αθήνα σου !!!